Çöp Ev

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Erden Bolerden, ilk romanı Sürgün Ruhlar Senfonisi'nde
  plazalarda robota dönmüş bireyin çıldırışını anlatmıştı. Çöp
  Ev'de ise bir ailenin cehennemine dalıyor ve çöpe dönüşen
  hayatların dramını sarsıcı bir dille anlatıyor.
  Mahalleye döndüm, izlerimi bıraka bıraka. Kendimi çiğneyip
  kendimi yutmuştum. Ne çeki düzen verecek aklım ne de
  kendime duyuracak bir harfim kalmıştı. Sağa dönüş yok
  tabelasının önüne çıktım. Karşı sokağa girdim ve girdiğim gibi
  evim karşımdaydı. Alt komşulu, sokak manzaralı, anneli, babalı
  evim... Sokak kapısı açıldı, dürtmeden, kendince; ben de içeri
  girdim, kimseye görünmeden, gizlice.
  Anneme durumu açıklamak istiyordum, babama da. Olup biten
  her
  şeyi,
  başıma
  gelenleri,
  badirelerimi
  anlatsam
  umursayacaklarını sanmıyordum ama yine de denemek
  istiyordum. Gerçeği söylemekse pek kolay olmayacaktı. Gerçeği
  şu an hazmedemez, kusarlardı; tıpkı benim gibi. Kapının önüne
  geldim, anahtarı yuvasına soktum, kilidi yarım tur çevirdim.
  Kapı açıldı.
  Neredesin sen!
  diye
  çıkıştı
  babam.
  Dışarıdaydım dedim.