Kırık Kanatlar

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Yirmi yaşımdaken annem bana şöyle demişti:
  ´Manastıra girseydim, hem kendim, hem başkaları için en iyisini yapmış olacaktım.´
  ´Eğer manastıra girmiş olsaydın ben dünyaya gelmezdim´ dedim.
  ´Dünyaya gelmen daha önce kararlaştırılmıştı oğlum´ dedi.
  ´Evet ama, dünyaya gelmeden çok önce seni annem olarak seçmiştim ben´ diye karşılık verdim.
  ´Dünyaya gelmeseydin cennette bir melek olarak kalacaktın.´ dedi.
  ´Ama ben hala bir meleğim,´ diye cevapladım.
  Gülümsedi ve dedi ki ´Kanatların nerede peki?´
  Elini tutup omuzuma koydum ve ´Burada,´ dedim.
  ´Kırılmışlar,´ dedi.
  Bu konuşmadan dokuz ay sonra, annem dönülmez ufukta yitip gitti. Ama ´kırılmışlar´ sözü içimde yankılanmaya devam etti ve bana ´Kırık Kanatlar´ı, esinletti. (Aşk Mektupları, sayfa 50-51)
  
  1895´te ailesiyle Lübnan´dan Amerika´ya göçen Cibran, dört yıl sonra 1899´da yaz tatili için, doğduğu Beşari´ye geldi. Bir genç kıza umutsuzca aşık oldu. Bu genç kızın kimliği ve ilişkilerinin şekli konusunda farklı tahminler varsa da, Cibran´ın bu ilk gönül ilişkisinde engellemeler ve hayal kırıklığıyla tanıştığı kesindir. Cibran sonbaharda Amerika´ya döndü. Bir kaç yıl sonra, bu mutsuz ilişkiyi Kırık Kanatlar´da anlattı.
  
  Piskopos senden beni istedi ve bu kırık kanatlı kuş için bir kafes hazırladı. İstediğin bu mu baba?
  
  Kader Selma´yı işte böyle yakaladı ve onu da aşağılık bir köle gibi, zavallı Doğu Kadının tören alayına kattı; o soylu ruh, çiçek kokularıyla ıtırlı bir gökte aşkın ak kanatlarıyla özgürce uçtuktan sonra tuzağa işte böyle düştü.
  Ah Tanrım, bana merhamet et ve kırık kanatlarımı iyileştir.
  (Arka Kapak)