Osmanlı'da Sosyalizm

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  * Osmanlı, sosyalizmi İştirak-i Emval ve İyal yani mal ve kadın ortaklığı olarak tanıdı.
  
   * Paris Komünü çalışmalarını Belediye binasında sürdürdüğü için Osmanlı aydını, sosyalistlere Devair-i Belediye Tarafdaranı ismini uygun gördü.
  
   * Bu bozuk fikirlerin Müslüman Osmanlı toplumunu nasıl olsa etkilemeyeceği düşünülerek, dinsiz Avrupanın başına bela olan Enternasyonal adındaki şer cemiyeti ve bu cemiyetin reisi Karl Marxa sempati beslendi.
  
   * Bir müddet sonra, İştirakiyun Mezhebinin Osmanlı toplumuna yanlış anlatıldığı öne sürüldü: Aslında bu beyazı siyah olarak tarif etmek gibi bir şeydi, İştirakiyun İslam dininin direği olan zekatın modernleştirilmiş haliydi.
  
   * Müslümanlık ırk ve millet ayrılığı gözetmiyordu yani enternasyonalistti. Karl Marx'ın kurduğu Enternasyonal Cemiyeti de zaten bu gayeyi güdüyordu.
  
   * Osmanlı Hıristiyanları da sosyalizmi sahiplendi; sosyalizm en evvel Hazreti İsa tarafından vaaz ve tesis olmuştu. Sosyalizm, Romanın, milyonlarını esirlerinin tırnakları ile kazanan zalim ulularına karşı teşkil ve tertip edilmiş Hıristiyanlık dininin asıl maksadıydı.
  
   * Yahudiler durur mu? Onlar da, klasik Hazreti Musa ve Firavun örneğini ortaya attılar; sosyalistlik modern çağın putlarını yıkmak için gönderilmişti.
  
   * İlk Osmanlı sosyalisti Avram Benaroya, ilk sosyalist teşekkül Selanik Sosyalist İşçi Federasyonu oldu.
  
   * İlk sosyalist fırkayı Hüseyin Hilmi bey kurdu. On binlerce işçiyi çevresinde toplamayı başaran Hüseyin Hilmi bey, istediği zaman İstanbul çapında bir genel grev yapabilecek durumdadır.
  
   * İştirakçi namıyla anılan Hüseyin Hilmi, greve giden işçileri, nereden bulduğu meçhul altınları harcayarak pilav ve zerde ile besliyordu.
  
   * İstanbul'u işgal eden İngilizler, Hüseyin Hilmi bey'i maaşa bağlamıştı. O artık, altında son model otomobili, sırtında kırmızı yeleğiyle zengin bir İngiliz ajanı olmuştu.
  
   * Şamisi adında bir Yahudi, Aydınlık dergisinin neşriyatı için Şefik Hüsnü'ye ayda bin dolar para veriyordu.