Sonrası Kalır 1
     Bütün Şiirleri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Yapı Kredi Yayınlarından bugüne dek yayımlanmış en kapsamlı Edip Cansever külliyatı! Başta, Edip Canseverin, gençlik hatası değerlendirmesiyle reddettiği ilk kitabı İkindi Üstü olmak üzere, kitaplarının sonraki basımlarına girmeyen şiirleri ve dergilerde kalmış birçok şiiri de günyüzüne çıkaran toplu şiirlerinin bu yeni basımı, Şairin tüm şiirlerini ilk kez bir araya getiriyor.
  
  
  Tadımlık
  
  MENDILIMDE KAN SESLERI
  
  Her yere yetisilir
  Hiçbir seye geç kalinmaz ama
  Çocugum beni bagisla
  Ahmet abi sen de bagisla.
  
  Boynu bükük duruyorsam eger
  Içimden böyle geldigi için degil
  Ama hiç degil
  Ah güzel Ahmet abim benim
  Insan yasadigi yere benzer
  O yerin suyuna, o yerin topragina benzer
  Suyunda yüzen baliga
  Topragini iten çiçege
  Daglarinin, tepelerinin dumanli egimine
  Konyanin beyaz
  Antepin kirmizi düzlügüne benzer
  Gögüne benzer ki gözyaslari mavidir
  Denizine benzer ki dalgalidir bakislari
  Evlerine, sokaklarina, kösebaslarina
  Öylesine benzer ki
  Ve avlularina
  (Bir kuyu halkasiyla sikistirilmistir kalbi)
  Ve sözlerine
  (Yani bir cep aynasi alim-satimina belki)
  Ve bir gün birinin bir adres sormasina benzer
  Sorarken sorarken üzünçlü bir ev görüntüsüne
  Camcinin cam kesmesine, dülgerin rende tutmasina
  Öyle bir cigara yakimina, birinin gazoz açmasina
  Minibüslerine, gecekondularina
  Hasretine, yalanina benzer
  Anisi issizliktir
  Acisi bilincidir
  Biçagi gözyaslaridir kurumakta olan
  Gülemiyorsun ya, gülmek
  Bir halk gülüyorsa gülmektir
  Ne kadar benziyoruz Türkiyeye Ahmet abi.
  
  Bir güzel kadeh tutusun vardi eskiden
  Dirsegin iskemleye dayali
   Bir vakitler gökyüzüne dayali, derdim ben
  Cigara paketinde yazilar resimler
  Resimler: cezaevleri
  Resimler: özlem
  Resimler: eskidenberi
  Ve bir kasin yukari kalkik
  Sevmen acele
  Dostlugun çabuk
  Bakiyorum da simdi
  O kadeh bir küfür gibi duruyor elinde.
  
  Ve zaman dedigimiz nedir ki Ahmet abi
  Biz eskiden seninle
  Istasyonlari dolasirdik bir bir
  O zamanlar Malatya kokardi istasyonlar
  Nazilli kokardi
  Ve yagmurdan islandikça Edirne postasi
  Kil gibi ince Istanbul yagmurunun altinda
  Esmer bir kadin sevmis gibi olurdun sen
  Kadinin ütülü patiskalardan bir teni
  Upuzun boynu
  Kirpikleri
  
  Ve sana Ahmet abi
  Uzaktan uzaktan domates peynir keserdi sanki
  Sofrani kurardi
  Elini bir suya koyar gibi kalbinden akana koyardi
  Cezaevlerine düssen cigarani getirirdi
  Çocuklar dogururdu
  Ve o çocuklarin dünyayi düzeltecek ellerini islerdi bir dantel gibi
  O çocuklar büyüyecek
  O çocuklar büyüyecek
  O çocuklar...
  
  Bilmezlikten gelme Ahmet abi
  Umudu dürt
  Umutsuzlugu yatistir
  Diyecegim su ki
  Yok olan bir seylere de benzerdi o zaman trenler
  Oysa o kadar kullanisli ki simdi
  Hayalsiz yasiyoruz nerdeyse
  Çocuklar, kadinlar, erkekler
  Trenler tiklim tiklim
  Trenler cepheye giden trenler gibi
  Isçiler
  Almanya yolcusu isçiler
  Kadinlar
  Kimi yolcu, kimi gurbet bekçisi
  Ellerinde bavullar, fileler
  Kolonyalar, su siseleri, paketler
  Onlar ki, hepsi
  Bir tutsak agaç gibi yanlis yerlere büyüyenler
  Ah güzel Ahmet abim benim
  Gördün mü bak
  Dagilmis pazar yerlerine benziyor simdi istasyonlar
  Ve dagilmis pazar yerlerine memleket
  Gelmiyor içimizden hüzünlenmek bile
  Gelse de
  Öyle sürekli degil
  Bir caz müzigi gibi gelip geçiyor hüzün
  O kadar çabuk
  O kadar kisa
  Iste o kadar.
  
  Ahmet abi, güzelim, bir mendil niye kanar
  Dis degil, tirnak degil, bir mendil niye kanar
  Mendilimde kan sesleri.
  
  
  SONRASI KALIR
  
  On kalir benden geriye, dokuzdan önceki on
  Dokuz degil on kalir
  On çiçek, on günes, on haziran
  On eylül, on haziran
  On adam kalir benden, onu da
  Bal gibi parlayan kekik gibi bunalan
  On adam kalir.
  
  Ne kalir ne kalir
  Tuz gibi susayan, nane gibi yayilan
  Dokuzu unutulmus on yüz mü kalir
  Onu da unutulmus bir siir belki kalir
  On çizik, on çentik, on dudak izi
  Bir çay bardaginda on dudak izi
  Asklardan sevgilerden
  Suya yeni indirilmis bir kayik gibi
  Akip geçmissem, gidip gelmissem
  Bir de bu kalir.
  
  
  Ne kalir benden geriye, benden sonrasi kalir
  Asil bu kalir.
  
  On yerde adim geçse geçmese
  Daglardan tepelerden inen bir düzlüktüm, anlasilir.
  
  Aksam olur bir günden dibe çökerim
  Su içer dibe çökerim
  Iyimser bir duvarciyim her gün bir tugla düsürürüm elimden
  Bu yüzden gecikirim
  Size bu sikinti kalir.
  Ne kalir
  
  Kahvelerde kalin kalin kayisi vakti
  Disleri kesmeyenin en az kayisi vakti
  Disleri hiç kesmeyenden
  Gün geçer kendi kalir
  Kahvelerde kayisi.
  
  Gezginim, açik denizlerden yanayim
  Biraz da Akdenizliyim, bu iste böyle kalir
  Akdenizli herkes konusur duyarligini
  Baska ne kalir
  Biz ki bir konusuruz geriye on sey kalir.
  
  Benim gögüm gövdemin böyle yuvarlak vakti
  Kollari açilmis kalir.
  
  Ben buyum, dersin, arkadas
  Sevgilim ben buyum
  Yüregim vurgun, dislerim altin
  Ceketim sol omuzumda
  Vakit vakit incelen vakit.
  
  
  IÇINDEN DOGRU SEVDIM SENI
  
  Içinden dogru sevdim seni
  Bakislarindan dogru sevdim de
  Agzindaki islakligin bugusundan
  Sesini yapan sözcüklerinden sevdim bir de
  Beni sevdigin gibi sevdim seni
  Kar birakilmis karanligindan.
  
  Yerlestir bu sevdayi her yerine
  Yüzünde ter olan su damlaciklarinin
  Kaynagina yerlestir
  Her zaman saklamadigin, acisizligin son duragina
  Gül tasiyan çocuguna yerlestir
  Ve omuzlarina, daracik omuzlarina
  Üsümüs gibisin de sanki azicik öne tasirdigin
  Tam oraya iste, uçsuz bucaksiz bir düzlükten
  Bir papatya tarlasiyla ayrilmis gögüslerine yerlestir
  Ve esmerligine bir de, eski bir yanginin izlerinin renginde
  Saçlarinin yana düsüsüne, onlari bölen ikilige
  Alnindan baslayan ve ayak bileklerinde duran
  Yani senin olmayan, seni bir bosluk gibi saran hüzne yerlestir
  Yerlestir onu bir kentin parça parça aklinda tuttugun
  Kar taneleri gibi uçusan
  Ve her gün biraz daha hafifleyen semtlerine
  Yerlestir bu sevdayi her yerine.
  Ekledim ben tattigim her seyi denizlere
  Bildigim ne varsa onlar da hep denizlerden
  Sen de bir deniz gibi yerlestir onu istersen
  Sevdayi
  Ve köpüklendir
  Ve yaslandir ki iste kederi anlamasin
  Ama dur, her deniz yaslidir zaten
  Ögrenmez ama ögretir mutlulugu
  Bizim sevdamiz da öyledir, iyi siirler gibi
  Biraz da herkes içindir. Ve gelincigin ikinci tadina benzemeli
  Var eden kendini birincisinden
  Yani bir sevdayi sevgiye dönüstüren.
  
  Ben simdi bir yabanci gibi gülümseyen
  Tanimadigin bir ülke gibi
  Içinde yasamadigin bir zaman gibi
  Tam kendisi gibi mutlulugun
  Beni bekliyorsun
  V