Zorunlu Sevda

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Nihayet Ali'm karşımdaydı. Gözleri dolu dolu bakıyordu, ta içime kadar hissediyordum bakışlarını.
  Bir ömür hiç bıkmadan bakabilirdim. Kalbim yine kuşların kanat çırpması gibi çırpınmaya başladı.
  Ben onun gözlerine bakınca kaybediyordum kendimi. Gözlerinin karasında yolunu kaybeden bir
  ceylan gibi ürkektim. Bana doğru gelmeye başlamıştı, ellerini ellerime uzattı, titreye titreye
  uzattığım ellerimi tuttuğunda, Hiç bırakma yiğidim, seninle varım, çok şükür seni bana verene
  diye içimden dualar ettim.
  Artık veda vakti gelmiş, konağa gitme zamanı gelmişti. Yaşlı gözlerle babama öyle bir sarıldım ki
  dizlerimin bağı çözüldü, içimde tuttuğum hıçkırıklarım isyan edercesine çıkmaya başladı. Sıra
  anneme geldiğinde ayakta güçlükle duruyordum ve son olarak küçük kardeşim Efe'yle vedalaştım.
  Hem mutluydum hem dayanılmayacak kadar üzgün... Beni bu yaşa getiren, her şeyden sakınan
  babam beni başka bir erkeğe emanet etmişti ve annem onca çile ile büyüttü beni. Şimdi ona Anne
  dediğim gibi beni hiç sevmeyen Zümrüt Hanım'a Anne demek çok zor gelecekti...