Bağrıyanık Ömer

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Kasabada Ömerin destanını aradım, aksakallı,
  mazi külçesi haline gelmiş bir ihtiyar, hem okudu,
  hem anlattı:
  ? Yüzlerce yıl evveldi. Geçtiğin ovada bir şehir kuruluydu,
  şimdiki bu, kurak, çatlak yaylalar vaktile, bol,
  geniş gölgelerini salan ağaçlar, körpe fidanlar, bağlar,
  bahçeler, çimler, çiçeklerle süslü idi... Tütmiyen bir
  ocak, ekilmemiş bir karış toprak, sürülmemiş bir dilim
  tarla yoktu. Bağlar arasından ırmaklar geçer, bahçelerde
  kaynaklar fışkırır, çeşmelerden tatlı sular akardı.
  Ucu bucağı görünmiyen meralarda otlıyan koyunların
  hesabı bilinmez, saymakla da tükenmezdi. Herkes halinden
  memnundu. Komşu köylerden buraya ondalığa
  gelen rençperler, birkaç yıl sonra zengin dönerlerdi.
  Aç, yoksul, fakir yoktu. Herkesin karnı toktu. İşte bu
  şehir, bir gecenin içinde battı, mahvoldu. Bir gece baştan
  başa mer'aları, yaylaları, tarlaları, bahçeleri su bastı.
  Ağıllardaki hayvanları sular boğdu, götürdü. Tarlalarda
  ekinleri sular aldı, götürdü... Çatılar uçtu, bacalar
  yıkıldı... Taş taş üstüne kalmadı...