Elde Var Sen

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  İnsanın iç acılarının toplamı nedense hep hüzün... İnsan hüzünleri biriktirdi mi, işte orda başlıyor
  yalnızlık... Güvenmek ve inanmak... Ben duyguların denizinde yüzmeyi öğrendiğimden beri,
  hayatı kelime kelime, cümle cümle anlamaya çalıştım. Bu anlamsız savaş, bu amansız boş
  verişlerime bir yenisini daha ekledi sadece...
  Hikâyeler anlattım, yazdım, çizdim üstünü bazı kelimelerin. Ne akrebi dost bildim ne yelkovanı
  düşman... Zaman bazen merhemdi yaralarıma, bazen de tuz. Öyle yakın buldum ki, tuttum
  sözcükleri sevdim... Küçük hikâyelerim oldu, büyük duygularla yaşadığım. Özümü kaybedip
  yeniden bulduğum, emeksiz sevmenin olmadığı bu dünya da, siz hiç bir şey yapmasanız da bir
  şeyler dönüyordu. Ben dönen oldum, dönülen olma ümidiyle... Belki bir gün kıymet bilinir de,
  duyguların içinde kaybolduğumuza inanan birileri ellerini uzatırsa çıkarır yalnızlık denizinden.
  Farkında olmanın ağır yükünü insan tek başına kaldıramıyor...
  Bunu en iyi gözyaşlarımızı silerken ve saklanırken anlıyoruz. Ben elma dersem çık, sobe dediğim
  de buldum seni...