Felsefi ve Teolojik Açıdan Mucize

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslâmiyet gibi monoteist dinlerin önemli unsurlarından
  birisi olan mucize, vahyi doğrulamak üzere müracaat edilen bir delil
  olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu dinlerin kutsal kitapları incelendiğinde,
  genellikle onların teolojik öğretilerini desteklemek için tabiatüstü durumların
  anlatıldığı olaylara yer verdikleri rahatça görülebilir ve onların peygamberlerine
  atfedilen mucizevî olayların, kutsalla ilgili temel eğilimlerini belirlediği
  söylenebilir.
  Mucize konusu, teolojik düşünce içerisinde her zaman varlığını devam ettirmiş
  olan bir konudur. Olağanüstü olgu ve olayların, başta Yahudilik, Hıristiyanlık
  ve İslâm gibi monoteist dinlerin yanısıra politeist dinler de dâhil olmak
  üzere birçok dinin kurucusu ve peygamberinin hayatlarında önemli bir yer
  kapladığı görülebilir. Kanaatimizce bu durumun temel nedeni, sıra dışı iddiaların
  sıra dışı kanıtlar gerektirdiği, dolayısıyla dinlerin sahip olduğu kutsal
  fikri ve aşkın varlık inancının mucizevî nitelikli olaylara inanma eğilimini artırmakta
  olduğudur. Bu anlamda mucizelerin, başta teolojik ve felsefî olmak
  üzere psikolojik, sosyo-kültürel ve tarihî birçok yönünün olduğu söylenebilir.
  Mucize problemi din felsefesinin önemli problemlerinden biridir. Teolog ve
  filozofl ar bu problemi birçok açıdan değerlendirmişlerdir. Mucize genel olarak
  Tanrının belli hakikatleri bildirmek için âlemde bulunan kanunlara sıra
  dışı ve olağanüstü bir müdahalesi olarak anlaşılmaktadır. Bu çalışmada mucizeler
  felsefî ve teolojik açıdan değerlendirilmeye çalışılmaktadır. Felsefî değerlendirmenin
  yapıldığı bölümde mucizelerin tabiat kanunları ile olan ilişkisi
  ve mucizelerin tarihi bir olay olarak nasıl değerlendirilebileceğini tartışılmaktadır.
  Teolojik değerlendirmenin yapıldığı bölümde ise mucizeyle vahiy,ahlâk ve dinî tecrübe kavramlarının ilişkisi ortaya konulmaya çalışılmaktadır.