Takvimden Yapraklar

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Mahmut Sadık ateşli bir Meşrutiyet savunucusu olsa da yeni rejim
  yönetiminin tüm eylemlerini doğru bulmaz ve eleştirmekten çekinmez.
  Bilhassa yoğunlaştığı husus, geride bırakılan sansür/baskı dönemininkine
  benzer uygulamaların varlığıdır. II. Abdülhamid ve ricaline yönelttiği oklar
  kabineye hatta Meclis'teki pek çok vekile de yöneltmekten çekinmez,
  toplumsal cehaletin, ilgisizlik ve bilgisizliğin, keyfiyetin, bilinçsizliğin,
  iletişimsizliğin, şekilcilik ve gösterişin, mevkinin getirdiği itibarın, fırsatçı
  zihniyetin karşısında durur. Özgürleşmenin gerçekleşeceği evrede
  kısıtlamalara maruz kalmanın Meşrutiyet'in ruhuna uygun düşmediğini,
  bunun ilerlemeye engel teşkil ettiğini düşünür. Bu doğrultuda çıkartılmak
  üzere olan Matbuat ve Serseri Nizamnamelerine de eleştirilerde bulunur.
  Geçirilen son yüz senelik periyotta ilerleme kaydedilemediğinden yakınan
  Mahmut Sadık, doğruluğu, adaleti, özgürlüğü, birliği, refahı, çalışmayı ister.
  Hâliyle işini düzgün yapmayan yerel yöneticiler de saldırılarından nasibini alır.
  Yeniliklerin kalıcı olmasını arzulayıp teklifler sunar, gördüğü aksaklıklara
  çözüm önerileri getirir, görüş ayrılıklarının kitlesel eylemlere dönüşmesinden
  endişe duyup asayişin sağlanması için çağrı yapar. Devrin en ciddi
  hadiselerinden 31 Mart Vakasına dair değerlendirmelerini de paylaşan
  yazarın dış siyasete değindiği ve karşılaştırmalar yaptığı görülür. Bunların
  yanında millet ile Millet Meclisi ve milletin vekilleri arasındaki uzaklığa,
  muhatapsızlığa, liyakatsizliğe, gerçeğin çarpıtılmasına, iltimasa tepki gösterir.