Tanzimat, İstibdat ve Meşrutiyet Tiyatrosunda
    Mardiros Minakyan -Türk Devlet Tiyatrosu Darülbedayi

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  TANZİMAT, İSTİBDAT VE MEŞRUTİYET TİYATROSUNDA MARDİROS MINAKYAN -TÜRK DEVLET TİYATROSU DARÜLBEDAYİ-
  Osmanlı ve Türkiye Ermeni tiyatro tarihi üzerine çalışmalarıyla bildiğimiz Nesim Ovadya İzrail, Tanzimat, İstibdat
  ve Meşrutiyet Tiyatrosunda Mardiros Mınakyan -Türk Devlet Tiyatrosu Darülbedayiisimli yeni kitabıyla okurla
  buluşuyor.
  İzrail, kitabında ünlü oyuncu ve yönetmen Mardiros Mınakyan'ı kendine kılavuz alarak Osmanlı tiyatrosundan
  Cumhuriyet dönemine kadar geçen süreyi ele alıyor. Osmanlı'da Batılı tarzdasahnelenme biçiminin izleri 1858'e
  dayanmaktaydı. Bu tarihlerde ünlü Ermeni oyuncu Mardiros Mınakyan da sahnede yer alıyor ve tiyatroya getirdiği
  yenikliklerle bu sanatın gelişmesinde büyük rol üstleniyordu. Fakat Osmanlı tiyatrosunun tarih yazımında,
  Mınakyan'ın katkıları, Türk tiyatrosu tarihi lehine gizlenmiş ve göz ardı edilmişti. Ermeni yönetmen ve oyuncularla,
  Ermenice harfli Türkçe piyes metinleriyle Türkçe oynayan Mınakyan'ın kumpanyası için Osmanlı Ermeni tiyatrosu
  sınıflandırması yapılabilir.
  Mardiros Mınakyan hakkında ortalıkta çok miktarda yüzeysel bilgi ve yazılar olmasına rağmen, değeri yeterince
  anlaşılamamış ve hak ettiği yere oturtulamamıştı. Kitap tam da bu hassasiyetle kaleme alınmıştır. Osmanlı'da tiyatro
  Mınakyan'la yaşıttır. Dolayısıyla Mınakyan'ın yaşamı bir bakıma Cumhuriyet öncesi Osmanlı tiyatrosunun ve aynı
  zamanda Osmanlı Ermeni tiyatrosunun da tarihidir. Bu kitapta Mınakyan'dan yola çıkılarak milli bir Türk tiyatrosunun
  yaratılmasının izlerine odaklanılmıştır. Aynı zamanda bu incelemede II. Abdülhamit'in sansür ve baskı döneminin
  sahne üzerindeki izleri de sürülmektedir. Tüm bunlar ışığında İzrail, çalışmasını Türk Tiyatrosu olarak adlandırılan
  tiyatro geçmişimizin muhtevasının, gerçekte Türkiye'nin Türkleştirilen çok kültürlü tiyatral mirasından başka bir
  şey olmadığ ını ortaya koyarak Cumhuriyet dönemi tiyatro tarihçilerinin, tiyatro tarihini yerlileştirme çabalarına
  karşı, yerli statüsüne geçmeden
  önceki gavur tiyatrosu dönemini de tiyatronun soy kütüğüne dahil ederek politik ve sosyal değerlendirmelerle
  kaleme aldı.