Us Kırıkları

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Hayatı benzetecek bir şey bulunamaz bazen. Aklını zorlar, yaratmaya çalışırsın bir şeyler. Fakat
  anlarsın ki; hüzün eşliğinde yoğunlaşan budur. Bulunduğun haldir. Çırılçıplak hayattır, dikilen
  karşında.
  Elbiseler uydurmaya çalışırsın, fikirlerinle. Çıplaklığını örtmeye çalışırsın. Bir ceket, önce omuzlarına
  atarsın, çekiştirir, büzer durursun. Fakat uymaz, uyduramazsın. Böyle durumlarda çıplak bırakmaya
  gönlün el vermez. Zorlanırsın, zorlarsın. Tüm gardırobunu karıştırırsın. Aklın yoktur ve çıplak
  bırakmaya karar kılarsın sonunda. Fakat bunun için de gereken gücün farkına varırsın. Bunun
  farkına varmanın ve varmamanın arasındaki uçurumu keşfeder ve o uçurumdan atlarsın.
  Hayat çıplak kalır...
  Atladığın yerden süzülürsün önce, o kadar ağır alçalırsın ki, bir süre tedirginlik yaşarsın;
  düşemeyecek miyim diye...
  Fakat atlamaya karar verdiğin uçurumda tedirginliğin ile anlamaya başladığında, yeni bir şeyin
  farkına varırsın ki; o da yavaş yavaş atladığın yere yaklaşmandır. Yaklaşırsın, yükselirsin ve anlarsın
  ki defalarca gelip durduğun yer başlangıçtır. Hayatı yeniden doğuracağın ve hayatı
  sübyanlaştıracağın yerdir.
  Artık önemsemezsin çıplaklığını, çünkü o kadar giydirecek şey varken, o kadar hayatın ruhu
  bürünmüşken şeylere, bunu anlamaya başladığın nokta, en fiyakalı kostümü olmuştur hayatın.
  Fakat hayat hala çıplaktır nazarında...