Cumhuriyetin Sürgünleri Yüzellilikleri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Lozan Barış Antlaşması, Türkiye Cumhuriyeti'nin temelini kuran,
  sınırlarını belirleyen uluslararası bir antlaşmadır. Ankara Hükûmeti, 1919-
  1923 yılları arasındaki süreçte millî birliğe karşı koyan isyancıları, İstanbul
  Hükûmeti'nde ileri gelen yöneticileri yeni kurulan devlete kabul etmeme
  fikrini benimsemiştir. Ülkede yaşanan rejim değişikliğini korumak için;
  yeni devletin oluşumu esnasında ihanet içinde olduğu düşünülenler yurt
  dışına sürgün edilmiştir. Bu kişiler, mütareke döneminde İstanbul
  Hükûmeti tarafında yer almışlar, isyanlara katılmışlar veya işgalci
  devletlerle iş birliği içerisinde olmuşlardır. Mütareke dönemi boyunca
  Ankara Hükûmeti ile İstanbul Hükûmeti; birbirlerinden ayrı politikalar
  izlemişlerdir.
  Devletin kurucuları, yeni kurulan devlete zarar verebilecek kişileri
  bertaraf etmişlerdir. Devletin kurulmasının üzerinden on dört yıl geçince
  devletin yöneticileri, eski rejim taraftarlarının devlete artık zarar
  veremeyeceği düşünmüş ve sürgün edilen kişiler üzerindeki yasakları
  ortadan kaldırmıştır. Bu tezde Yüzelliliklerin nasıl tespit edildiği, 1924
  yılında ülkeden çıkarılışları, gurbet hayatları ve nihayet 1938 yılında
  affedilmeleri gibi konular devlet, millî kütüphane arşivleri taranarak ele
  alınmıştır.