Le Corbusier (asıl adı Charles-Edouard Jeanneret; 1887 -1965). Tasarımlarında modern mimarlığın işlevci anlayışını yansıtan İsviçreli mimar ve kent plancısı Le Corbusier, Uluslararası Üslup olarak bilinen akımın ilk kuşak temsilcilerindendir. Yapılarında kuşağının işlevci amaçlarını güçlü bir dışavurumculukla birleştirmiş ve çıplak betonu ilk kez bilinçli biçimde kullanmıştır.
Le Corbusier Dekoratif Sanatlar Okulundaki üç yıllık sanat eğitiminin ardından öğretmeni Charles LEplatteniernin desteğiyle mimarlık eğitimine başladı. 1907-11 arasında mimarlık anlayışının biçimlenmesinde önemli bir rol oynayacak Akdeniz ve Orta Avrupa ülkelerini dolaştığı bir gezi yaptı. 1920de Amédée Ozenfant ve Paul Dermée ile LEsprit Nouveau adlı avangard sanat dergisini çıkarmaya başladı.1922-40 yılları arasında yaptığı tasarımlar ve Salon dAutomne sergilerinde sunduğu projeler (Citrohan Evi) gerek modern mimarlık gerekse kent planlaması açısından zamanına göre ileri düşüncelerin ürünüydü. 1927de Cenevrede yapılacak Milletler Cemiyeti Sarayı için açılan proje yarışmasında sunduğu proje, strüktürü ve biçimlenişi bütünüyle işlevsel çözümlemeden çıkarılan bir yapı ortaya koyuyordu. Birincilik ödülünü kazanabilecek olan bu proje bir komplo sonucu elendi. Le Corbusier, Cenevrede yenilgiye uğratılan avangard mimarlık değerlerini savunmak üzere toplanan CIAMın (Uluslararası Çağdaş Mimarlık Kongreleri) Fransa bölümü sekreterliğini yaptı. Yapılara insan ölçeğini getiren Modulor oranlar sistemini geliştirdi. 1944-65 arasında Fransanın savaş sonrası yeniden inşasında uygulanabilecek projelerinin bir bölümü onay görmedi. Unité dHabitation (Konut Birimi) diye anılan Marsilya projesi 1952de tamamlandı ve daha sonra gerçekleştirilecek konut birimlerine örnek oldu. Modern mimarinin simgesi haline gelen Le Corbusiernin Bir Mimarlığa Doğrunun dışında yayımlanan Urbanisme (1925; Kentbilim), LArt Décoratif DAujourdhui (Günümüzde Dekoratif Sanatlar), Les Trois Etablissements Humains (1945; Üç Yerleşim), Le Modulor (1948), Güney Amerikada verdiği konferansları topladığı Précisions sur un état présent de larchitecture et durbanisme (1930; Günümüzde Mimarlık ve Kentçiliğin Durumu Üzerine Gözlemler) gibi yapıtları, mimarlık öğrencilerinin başucu kitapları oldu.
Başlıca yapıtları: Sainte-Marie-de-la-Tourette Manastırı; Ronchamp Şapeli; Marsilya, Nantes, Briey ve Berlindeki konut birimleri; Chandigarhın kent planlaması sırasında yaptığı yapılar (Yüksek Mahkeme, Hükümet Binası, Eyalet Meclisi vb.)