Altın Ülke: Çocukluk

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  15 Yazar Çocukluğunu Anlatıyor
  
  İstanbuldan Tunceliye Türkiye Atlasından Bir Dönemin Çocukluk Fotoğrafı Altın Ülke: Çocukluk, 20. yüzyılın ikinci yarısında, özellikle de değerler kuşağının değişmesinde birkırılma noktası olan 1980 öncesinde Türkiyede çocukluğa, artık kayıp bir zamana odaklanması bakımından bir belge niteliğinde.
  Bu kitapta çocukluklarını anlatan yazarlar, İstanbuldan Tunceliye, Kayseriye, Erzincana, Samsuna, Karsa ve daha nicelerine kadar Türkiyenin çeşitli şehirlerinde, farklı koşullarda doğup büyümüşler. Çocukken baktıkları, etkilendikleri, biriktirdikleri ne varsa, nereye giderlerse gitsinler, hep o çocukluğun görünmeyen bavuluyla taşımışlar yanlarında. Sonunda hepsi yazarlıkta, kitaplarda buluşmuş. Altın Ülke: Çocukluk / 15 Yazar Çocukluğunu Anlatıyor, 20. yüzyılın ikinci yarısında, özellikle de değerler kuşağının değişmesinde bir kırılma noktası olan 1980 öncesinde Türkiyede çocukluğa odaklanması bakımından bir belge niteliğinde. Doğum tarihleri 1940lar ile 1970ler arasında değişen yazarların çocukluğuna ayna tutan bu metinler, en ücra köyünden, taşrasına, büyük şehirlerine kadar Türkiyede farklı coğrafya, kültür ve etnik renklere sahip hayatların da billurlaştığı bir çalışma. Ayşegül Çelik, Berat Alanyalı, Doğan Yarıcı, Emine Sevgi Özdamar, Faruk Duman, Filiz Özdem, Gürsel Korat, Güven Turan, Haydar Ergülen, İnan Çetin, Mine Söğüt, Murat Yalçın, Nursel Duruel, Semra Topal ve Yekta Kopanın çocukluklarını anlattığı bu kitapta metinlere eşlik eden 144 fotoğraf yer alıyor. Filiz Özdemin hazırladığı, her yaştan okura seslenen bu etkileyici kitaptaki otobiyografik metinler sadece bir çocukluk arkeolojisi yapmakla kalmıyor; ayrıca, bir dönemin sosyolojik panoramasını sunduğu gibi, bir çocuk olarak yazarın portresini de açığa çıkarıyor.
  Ne de olsa, kimseye belli etmeden, gizlice ezberlenmiş bir şiirdir çocukluk. Sonra hayat, kendi bildiği gibi gelir, bütün ezberleri bozmaya kalkışır. Neyse ki çocukluk, her zaman şiirine sahip çıkar. Çünkü ne kadar büyürsek büyüyelim, dünyaya her zaman çocukluğumuzda baktığımız pencerelerden bakarız ister istemez.