Behnaz

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Ölümün soğukluğu beni alıp götürdü! Peki neden? İran'dan sürgün edilmeden gün doğumunu
  
  izlerdim, güneş doğar ben haykırırdım. Ülkemi bu kadar severken ülkem beni neden vurdu? Ellerim
  
  pas tutmuş, yüreğim yas! Ama elimi kalbime götürdüğümde nefesim kesiliyordu. Kırmızı Nehir'deydi
  
  benim sevdam. Öleceğimi anladığımda ona Gün Batımı Mektubumu yazmıştım, diğer ismiyle Ölüm
  
  Mektubu... Yazdığım zaman karşımda duran iki ölüm meleği vardı! Birisinin dişleri çürümüş gözleri
  
  paslanmış ve kafasında binlerce kurtçuk görünüyordu. Diğeri ise bembeyaz bir gelinlikle karşımda
  
  duruyordu. O sırada göklerden bir ses geldi! Söyle bana ey BEHNAZ hangisi ağır basıyor? Gözlerimi
  
  alamadığım ölüm meleği dişleri çürük olan, gözleri paslanan ve kafasında kurtçuklar olandı. Ve ben
  
  seçimimi yaptım, tekrar sordu bana, Ölmek üzere olan ölüm meleğini mi seçeceksin diye? Benim
  
  cevabım Evet oldu! Ölüm meleğini seçtiğim an gökler ağlamaya başladı ve bir anda yüksek bir çığlık
  
  geldi! Uyan BEHNAZ sen yeniden doğdun ve ölümün adı değişti! Uyandığımda Türkiye'de Kırmızı
  
  Nehir'deki büyük ağacın oradaydım... Selam olsun leş yiyenler! Ben yaşıyorum! Ölmedim! Sevdiğimin
  
  yanındayım Kırmızı Nehir'de!