Bıçak Sırtı, Pamuk İpliği

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  "...Şiddete dair en ufak bir kırıntı onu yaşamdan soğutur, tutunacak bir
  sevgi öğesi arar şiddetin içinde bile. Çünkü bilir ki o bir damla sevgiyi bulamazsa, ölecek. Umudu
  ölecek önce. ‘Umudun ölümü, beyin fişinin çekilmesi gibidir' der hep Özgür. ‘Umudun ölürse, her gün
  kendini fiziksel ölüme hazırlarsın, bahaneler yaratırsın. Zira sevginin, merhametin veya umudun
  yokluğundaki karanlıkla yüzleşemez insan. Katiline sen katilsin diyemez...'
  O da hiçbir zaman yüzleşemedi potansiyel katil adayıyla. Bu yüzden sevgiler yarattı kendine, kötünün
  içindeki cılız iyiyi daha palazlanmış ve görünür kılmak adına. En sonunda baktı ki başkaları değildi
  onun varlığının sebebi. Kendisi, varlığının bizzat sebebiydi. O kötünün içinde fellik fellik aradığı iyiyle
  vakit kaybetmeyecek; iyiliği kendisi yaparak, dünyadaki iyiliği çoğaltarak hem huzura ulaşacak hem
  de varlık misyonunu tamamlayacaktı. Merhamet onun lügatindeki sihirli kelimeydi. Sevgi ise
  merhametin yoldaşı... Edineceği mesleği, yaşayacağı hayatı hep bunun ışığında belirleyecek, bunun
  için kullanacaktı, bir nevi hayatını vakfedeceği şeydi bu. O yüreğindeki iyilik ağacını daha geniş kitleler
  için budarken, akış, bir koğuş mahkûma akıl verirken buldurmuştu kendini."
  Özgür henüz üniversite öğrencisiyken üstüne kalan bir cinayetle gençliğini hapishanede geçirmek
  zorunda kalmıştır. Senelerine mal olan bu iftirayı aklamak Özgür için hayatı boyunca benimsediği
  erdemli olmanın şekil değiştirmiş halidir. Her ne pahasına olursa olsun suçsuzluğunu hem adalet hem
  kendisi için kanıtlamayı kafasına koymuştur. Var oluşunu sorgulamanın sancısını ve gelgitlerini içinde
  hisseden Özgür için hayatın ona sunduklarıyla elindekilerin yetersizliği, kararlılığıyla çelişecek ve onu zorlu bir yola sokacaktır.