Engizisyon Kıskacında Katharlar
    - Tarihi, İnanışları ve Doğu'daki Kökenleri

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Orta Çağ'da Kathar ismi saf, arınmış, pür, kusursuz, mükemmel anlamlarında kullanılıyor. Ancak
  Katharlar'ın yaşadıkları çağda bu isimle anılmadıkları biliniyor. Latinceden çevrilen kilise ve
  engizisyon kaynaklarından edinilen bilgilere göz atıldığında, mahkeme sürecinde engizisyon
  sorgucularının bu insanları Mükemmel Heretikler (Sapkınlar) olarak kayıtlara geçirdiklerini
  görüyoruz. Yaşadıkları dönemde, bu isimle çağrılmış olabilirler.
  Katharlar'la ilgili yapılan ilk çalışmalarda, konuya Hristiyanlık içerisinde ortaya çıkan teolojik bir
  ayrılık olarak bakıldığı için etnik köklerinden daha çok, inanç anlayışlarının ayrıntıları üzerine
  yoğunlaşılmış. Daha sonraları Kathar anlayışında sıklıkla rastlanılan Hristiyan inanç ve gelenekleri
  dışındaki unsurlara dikkat çekilerek, inancın özünü şekillendiren kültür ve geleneklere daha fazla
  ağırlık verilmiş. Fransa'ya dışarıdan taşınmış bir inanç olabileceği de varsayılarak, Hristiyanlığın ilk
  ortaya çıkışı ve yayılmaya başlamasıyla oluşan teolojik farklılıkların yoğun olarak yaşanıldığı
  coğrafyalardaki, inanç ve kültürlere yönelinmiş ve Katharlar'ın Avrupa'ya geldikleri coğrafyalar
  hakkında elde edilen bilgiler Balkanlar'ı öne çıkarmıştır. Balkanlar'da, Bogomiller'e dönüşmeden
  önce, Anadolu'dan sürgün edildikleri, inançlarındaki düalistliğin, Anadolu kökenli olduğu ve
  Anadolu'dan Balkanlar'a taşındığı da bu dönemde öğrenilenler arasında.
  Balkanlar'a VIII. yüzyıldan itibaren taşınmış inançların birçoğunun, Anadolu'dan taşındığı
  bilinmektedir. Katharlar kendilerini her ne kadar Hristiyan doğmaları içinde tanımlamışlarsa da,
  Hristiyanlık anlayışıyla örtüşmeyen ritüelleri bazı ayinlerinde açıkça görülmektedir. Kendilerini iyi
  insan olma arayışı içinde tanımlayan Katharlar yaşamı, aydınlık ve karanlık arasındaki mücadele
  olarak görmüşler. Gerçekte onlar, Orta Çağ karanlığının karşısına, inanç gerekçeleriyle dikilmiş ilk
  aydınlardır. İnsanın, yaptığı zulmü, Tanrı adına acımasızca öne çıkardığı bir çağda, insanlık onurlarını,
  acılarının önüne koyabilmiş ve yaşadıkları çağın kararlı direnişçileri olarak mücadele etmiş,
  inançlarından vazgeçmektense ateşlerde sonlanmaya razı gelmişlerdir. Haksızlıklara karşı tavır almayı,
  inançlarının gerçekliğine dönüştürmüşlerdir.