Estetiğim Huzursuzluğu
     Sanat Rejimi ve Politika

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Rancière, günümüzün en özgün siyaset ve sanat
  kuramcılarından. Her iki alanda da ufuk açıcı ve ezber bozucu
  kuramlar geliştirmesinin yanı sıra, bu iki alanı daima birbirleriyle
  ilişkileri içinde ele alıyor. Çünkü ona göre sanat ve siyaset,
  birbirleriyle arızî olarak temas eden, iki sabit ve ayrı gerçeklik
  değil. Ortak bir mekân kurma, bu mekânda yer alacak özneleri
  ve nesneleri tanımlama etkinliği, sanatın ve siyasetin buluşma
  noktasını oluşturuyor. Estetik de, Platondan günümüze sanatın
  ve sanat üzerine söylemin geçirdiği tarihsel dönüşümün son
  noktası. Neyin sanat olup neyin sanat olmadığını belirleyen
  özgül bir tanımlama rejimi. Bu rejim, Kant ve Schillerin kayda
  geçirip kuramlaştırdıkları sanatın özerkleşmesi süreciyle
  başlıyor; Baudelairele, Mallarméyle, 20. yüzyılın avangardlarıyla
  devam ediyor. Schillerin amaçsız özgür oyun diye tarif ettiği
  sanatın özerkliği, gündelik hayattaki tahakkümden bağımsız bir
  mekânı ve etkinliği vaat ediyor. İşte estetik devrimle siyasal
  devrim, sanatsal avangardla siyasal avangard tam bu noktada
  buluşuyor: Tahakkümden başka bir şeye adanacak bedenler
  yaratma umudunda, özgürleşme vaadinde.
  Estetiğin Huzursuzluğu, sanatın, politikanın, ütopyaların sonunun
  ilan edildiği bir dönemde, estetiğe radikal politikadaki rolünü
  yeniden kazandırıyor.