Gözlerimde Öyküler

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Bu sesler, bu karmaşa, bu bitmeyen telaş, insana sığınak olmuş
  minibüsler, metrolar, otobüs durakları... Ömrünün sonuna
  doğru yol alan insanların kalan ömrü sanırken kendimi, anne
  karnında kurduğum bir dünyanın kaç imtihandan geçmiş
  yıkılışını gördüm. Okul sıralarına kazıdığım hayatın gerçek olan
  tek şey olduğunu biliyorum artık. Bu yüzden denenmiş
  hayatlarla gelmeyin bana. Ben yaşanmamış hayatları yalnızca
  sularda gördüm. İnsana dair özlediğim kokuları toprak
  kokusunda buldum. Bir çiğ tanesine dokununca anladım
  ürpermenin ne demek olduğunu. Ölümün bile kaç renginin, kaç
  türlüsünün olduğunu fark ettim. Her renkte yaşadım ölümü. En
  sevinçli hallerim bile bir beyaz ölüm saklıyormuş içinde. Öfke,
  kapkara bir ölümün annesiymiş. Dokunmak, eflatun rengi bir
  ölümmüş anladım.
  Cam kavanozundan bir çiçek alınınca, kavanozların kendini
  yerlere atıp kırılışını gördüm. Kırılmanın ne demek olduğunu bir
  çiçek ölünce anladım. Büyücü evlerinde yapılan törenlerde
  buhur ve tılsım ne işe yarar anladım. Yaşamayı gözden çıkarınca,
  yaşamanın ne olduğunu anladım. Çocukların doğum günü
  merasimlerinde yaşlanmanın ne olduğunu anladım. İçinde sevgi
  ve aşkın olmadığı hayatların emanetçi depolarından alınan
  kiralık elbiselerden ibaret olduğunu anladım.