Himmetiyye'nin Âdâb ve Erkânı

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  VI/XII. yüzyıl Tasavvuf tarihi açısından kurum sallaşmanın başladığı ve büyük tarikatların
  teşekkül ettiği bir döneme denk gelmektedir. Bu dönemden sonra tekkeler tasavvufun eğitim
  kurumlan haline gelmiş ve sâlik denilen hakikat yolcusu, tekkede bir mürşidin gözetimi
  altında seyrüsülûkunu tamamlayıp kemale ulaşmaya çalışmıştır. Bu durum tekkenin genel
  yapısı ve işleyişine yönelik bir takım kuralların konulmasını zorunlu kılmıştır. Böylece hem
  tekkede istikrar sağlanmış hem de seyrüsülûk süreci istenen seviye ve sürede tamamlanmış
  olacaktır. Bu kurallar her ne kadar bütün tarikatlarda ana batlarıyla birbirleriyle benzerlik arz
  etse de bir tarikatı diğerinden ayıran yönler de olmuştur. Tarikatların âdâb ve erkânını
  oluşturan bu kurallar, âdâbü's-sûfiyye, âdâbü'l-müridîn, tarikatnâme, hurde-i tarîk, usûl-i
  tarikat, erkânnâme, mi'yâr-ı tarikat gibi isimler altında ele alınmış ve bu alanda önemli bir
  literatür oluşmuştur.
  Çalışmamızın konusu olan Bolulu Himmet Efendi, âdâb-ı sûfiyyeye dair eserlerin kemâle
  eriştiği bir dönemde yaşamış ve Âdâb-ı Hurde-i Tarîkat ile Manzûm Tarîkatnâme isimli iki
  kıymetli eseriyle literatüre önemli katkılarda bulunmuştur. Bu iki güzide eser, genelde âdâb-ı
  sûfiyye literatürü özelde kendisine nisbet edilen ve Bayramiyye'nin yaklaşık üç asır boyunca
  İstanbul'daki temsilcisi olan Himmetiyye'nin âdâb ve erkânının anlaşılması bakımından önem
  arz etmektedir.