İki Dudak Bir Sehpa

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Eve dönmenin yollarını arşınlıyorum köhne limanlardan
  Ellerimde yirmi yedi kırık var
  Ellerim senin hatırladığın gibi değilken yapıyorum bunu
  üstelik son süratla
  Keskin virajlarla dönüyorum kurtulamadığım tutsaklıktan
  Bir anda ve sonsuza kadar
  Her veda bir bir yıkımla başlar
  Ve her insan kendi cesediyle yola çıkar, bir anda...''
  Oysa şimdi ben,
  İncecik bir saz çığlığı gibi
  Bunca kalabalık ortasında, karanlık ve yaralıyım sırtımdan
  Sırtımda ardıcın imgesi, önümde yeni bir dünya,
  Katıksız bir aşkın suçlu sanılan sanığıyım.
  ...
  Sustur beni artık Rabbim,
  Kurtuluş iki dudak aranda...
  Karanlık mı boğar bizi aydınlık mı? Her kaybedilenin
  ardından farklı birisi olarak karşılarız hayatı. Dün kaybedi-
  len bugün kaybettiğimizle aynı değildir ve dünkü cesareti-
  miz bugünle aynı değildir artık. Çünkü kimse simsiyah ya
  da bembeyaz yaşayamaz hayatı, herkes biraz gridir aslın-
  da.
  Bu kitaptaki satırlar her düş kırıklığına aynı cevabı ve-
  remediğimizi, bazen olumlu ve umut dolu iken bazen de
  hayatın bazı noktalarında çaresiz hissettiğimizi resmedi-
  yor önümüze. Hayatının dönüm noktasındaki o kelime bir
  insanın iki dudağı arasında sıkışıkıp kalmışsa onu söküp
  almanın haritası bu satırlarda saklıdır.