İmbat Rüzgarı
    Taşın Kalbi Yok Onu da Yosunlar Sarar

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Ağlamak; en derin duygulanmaktır. Yaşların göz rıhtımına da yandığı zamandır. Sınırsız akıştır,
  Damladır habuki; kabaran hislerin taşan hali ya da nemidir göz duvarlarının hıçkırıkları. İnsanoğlu
  salt iki kere ağlamalıdır. Ayrılığa! Ayrılı Ey! Çaresiz kalan yüreklerin elmas taşları; sicim sicim Dökülün,
  Eğer yardan ayrı'iseniz. Ah! Neçar bedenin toprağa kavuşma nedeni; küllenin eğer ayrı'iseniz her şeyden.
  Ağlamayı ayıplamayın ey sizler, Ağlamıyorsanız eğer; bir şeyler eksik demektir. Ki, Ağlamak bir
  Bütünün kendisidir yaşamanın. Şöyle bakının bir etrafınıza ey ağlamayanlar. Ne var ki yannızda gökyüzü
  her gün neye ağlıyor sizce? Gecenin karalar bağlayışı ondandır. Ki, yıldızları taç yapıp koymuşlardır
  başına. Tesellisi olsun diyedir sonraki ağlayışlar. Rüzgârın haykırışlarını, denizin kabarışını ağlayış
  saymayanlar, yüreğinizde duygular tükenmiştir. Gidin ve kuytu bir köşede özgür bırakın göz hapsinde esir
  ettiğiniz mercanları. Ve ağlayın! Ağlayın ki kardeşi gülümseme o çıplak güzelliğiyle yüzünüze dursun.