Kağıtçının 100 Günü

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Kâğıtçının aşkı;
  
  O gözlerin siyahında öyle bir noktada öylesine parlak bir ışık noktacığı vardı ki, dünya gibi birkaç gök cisminin gecesini sabaha çevirmeye yeterdi.
  
  Mutluluğu:
  
  Beyaz soğukta, tavşankanı rengindeki sıcak çayımdan bir yudum aldım. Az önce doğan güneşi içmiş gibi ısındım. Bize ucuz mutluluklar da yetiyor. Pahalısını aratmıyor üstelik.
  
  Ümidi: Eksi onlarda dolaşan soğukta ümitlerim yeşermişti benim. Şunu öğrenmiştim; ümitlerin yeşermesi için güneşe ve suya ihtiyaç yoktur.
  
  Derdi; Derin bir ahhh çekti. Birkaç harften oluşan ah'ın içine bu kadar büyük derdi nereden bulup sığdırmıştı?
  
  İsyanı;
  
  Ne çok kâğıt topluyoruz ama ne kadar az kazanıyoruz?
  
  Merhameti;
  
  Sen gülümsemezsen bizim gülücüklerimiz asla doğamayacak.
  
  Çünkü senin gülücüklerin bizimkilerin annesi.
  
  Gözyaşlarıma inanmıyor musun?