Kimyâ
     Çağatayca Bir Mesnevi İnceleme- Metin-Çeviri-Dizin-Sözlük-Tıpkıbasım Baba Rahim Meşreb

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Türk dili ve edebiyatı 13 yüzyıldan itibaren iki büyük coğrafyada iki büyük kol hâlinde gelişimini sürdürmüştür. XV. yüzyıl ile XX. yüzyıl
  arasında bir taraftan Anadolu ve çevresinde olmak üzere Osmanlı Türkçesi ile klasik Türk edebiyatı gelişirken aynı yüzyıllarda
  Türkistan'da Çağatay Türkçesi ile de klasik Türk edebiyatının hemen her türünde eserler verilmekteydi. Klasik Türk edebiyatında kitap
  hacminde ortaya konan eserlerden olan mesnevi türü hem Osmanlı coğrafyasında hem de Türkistan'da oldukça verimli bir seyir
  göstermiştir. Türkistan'da Çağatay Türkçesi ile bu dönemde mesnevi yazan şairlerden biri de Baba Rahim Meşreb'dir. Meşreb XVII.
  yüzyılın ikinci yarısı ile XVIII. yüzyılın baslarında yaşamış ve iki mesnevi yazmıştır. Her iki mesnevi de dinî-tasavvufî mahiyettedir. Onun
  yazmış olduğu iki mesneviden biri Mebde-yi Nûr diğeri ise Kimyâ'dır. 2421 beyitlik Kimyâ mesnevisi Mebde-yi Nûr'un yaklaşık üçte biri
  kadardır. Ancak genellikle ikisi birlikte çoğaltılmış ve biri birinin devamı gibi düşünülmüştür. Zengin bir söz varlığına sahip olan Kimyâ,
  Çağatay Türkçesinin son döneminin dil özelliklerini gösterir. Farsça kelimeler ve unsurlar belirgin bir şekilde varlığını hissettirir. Kimya
  terimi, bugünkü kimya ilmi çerçevesinde cisimlerin atom ve molekülleri bakımından yapısını, birbirine etkisini ve bunların birleşim ve
  dönüşümlerini inceleyen bilim olarak tanımlanabilir. Tasavvufta ise kişinin adi madenler mesabesinde olan nefs-i emmaresini tasfiye
  ederek altın mesabesindeki güzel ahlak ve kemale dönüştürme yolu olarak tanımlanmaktadır. Kimyâ mesnevisinde kullanılan kimya
  terimi hiç şüphesiz tasavvufi anlamdadır. Kimya kelimesi bu mesnevide beyitlerin içinde 49 defa kullanılmıştır. Burada kimya kelimesi
  genel olarak insanı veya tasavvuf yolundaki müridi kâmil insan olma yolunda dönüşümünü sağlayan temel ilkeler, nefsi yenme yolları
  gibi anlamlarda kullanılmıştır. İçerisinde hikâyelerin de bulunduşu eserde Meşreb, pek çok dua beyti söylemiştir: İlâhî âkibet mahmûd
  kılgın Kiterde bendeni hoşnûd kılgın Allah'ım! Akıbetimizi güzel eyle! (Bu dünyadan) giderken biz kullarını hoşnut eyle!