Müslüman Azınlıkların Modern Dünyada Yargı Çıkmazı

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  16 Yüzyıldan itibaren Endülüs, İdil Boyu, Balkanlar, Uzak Doğu, Afrika, Hindistan, Türkistan
  gibi İslam coğrafyaları Batı emperyalizmi tarafından istila dilmiştir. Bu süreçte Müslümanlar,
  ya gayrimüslim hâkim devletin kanunları altında anayurtlarında kalacaklar veya İslam
  yurtlarından birine hicret edeceklerdi. Hicret etmeyip de kalmayı tercih edenler varlıklarını
  sürdürme mücadelesi vermişlerdir. Bu aşamada milli kimliklerini ve varlıklarını
  sürdürebilmek, asimilasyon politikaların direne-bilmek için dinamik bir dini anlayış ve hayat,
  neredeyse tek ümit ışığı olmuştur. Ancak, onlar da İslami müktesebatlarının, özellikle fıkıh
  mirasının emperyalist gayrimüslim rejimler kar-şısında kendileri için yeterli olmadığı
  kanaatine sahip olmuşlar ve çıkış yolları aramışlardır.
  Bu arayışlardan birine 20 yüzyıl başlarında Çarlık Rusya hâkimiyetinde yaşayan İdil Boyu
  (Tataristan/Kazan, Başkırdis-tan) Müslüman Türklerde rastlıyoruz. Bu konuya önderlik
  edenlerden biri Tatar cedid/yenilik hareketinin ileri gelenlerinden Rızaeddin Fahreddin'dir. O,
  Menasıb-ı Diniye adlı risalesinde Müslümanların Rus hukuk ve yargı istemi karşısında kendi
  fıkıh-kazâ/yargı geleneği ile çıkmalarını önermiş ve bunda ısrarcı olmuştur. Ancak ona göre
  fıkıh-kazâ mirası günün ihtiyaçlarını karşılamaktan ve Ruslar karşısında direnç dayanağı
  olmaktan uzaktır. Çare, tıpkı Osmanlıların Mecelle örneğinde olduğu gibi ictihad yoluyla
  tecdid veya güncellemedir.