Ölümü Gör

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Sümsük otu gibi yapışıp iyi niyetimi kaşık kaşık götürdü. Yaşasın hakkaniyet, hep benimkiler mi
  ölecekti. Acısı yüreğime su serpse de insanlık edip Izdırap koca kanatlı kuştur, her gün bir dağ
  aşar, azıcık sabret, diyorum anlamıyor. Bazı ilaç terkiplerinin altında mücerreptir yazar. Bak
  işte ben o sınanmış hapım. Farz et cezaevindesin, gün say bir yıla tahliye olacaksın, çığrışmak
  çözüm değil, diyorum anlamıyor. Buyur kendini yırt o zaman, niye bana geliyorsun. Taşeron
  firmayım sanki. Azrail'le imzalanmış iş akdim mi var ki, hizmet üretimine dair yönlendirme
  yapayım. Bu müştereken üstesinden gelinecek bir durum değil. Öyle olsaydı, şuraya yazıyorum
  imecenin dibine vururdum.
  Leyla Polat, Ölümü Gör'de mizahi ve bıçkın üslubuyla bu sefer ölümü yokluyor. Ölüm hâlleri her
  bir öyküde ele alınırken Azrail'e karşı olumsuz bir duruş sergilenmiyor. Korkutucu ve kaçınılan
  bir gerçek olmaktan çıkan ölüm, herkesin yanı başında mizahi bir kapı olarak açılıyor. Okura,
  şifa niyetine öyküleri okuyarak kapıdan geçmek kalıyor.