Osmanlı Devleti'nde Harp Sanayii (1861-1923)
     Tophane-i Amire'den İmalat-ı Harbiye'ye

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Osmanlı Devleti'nin oluşturmuş olduğu silah fabrikaları Avrupa
  ve Amerika'da bulunan çağdaşları gibi üretim yapıp, dünya
  pazarlarında ürün satabilecek özellikteki fabrikalar değildiler. Bu
  fabrikaların temel özellikleri ithal edilen bir silah veya mermi
  modelini taklit ederek yerli olarak üretimini sağlamaktı. Transfer
  edilen bir silahın üretilmeye başlaması yıllar alıyor ve geçen
  sürede daha yeni teknolojideki başka bir silah ithal ediliyordu.
  Bundan dolayı 1870 ve 1880'lerde daha önceden ithal edilen
  Sniderler Martini-Henry tüfeğine, 1890 ve 1900'lerde ise Martini-
  Henryler Mauser tüfeği sistemine çevrildi. Tüfeklerde yaşanan
  bu durum top, fişek, mermi ve barut üretiminde de farklı değildi.
  Fabrikalarda üretimi yapılabilenler 10-15 yıl önceki
  teknolojideydi.
  Tophane-i Amire/İmalat-ı Harbiye fabrikalarında yapılan yerli
  üretim hiçbir zaman Osmanlı Devleti'nin ihtiyaç duyduğu
  modern silahları sağlayamadığından yüz binlerce tüfek ve
  milyonlarca fişek yurtdışından sipariş edildi. Buna rağmen yerli
  silah sanayisini oluşturma gayretlerini başarısızlığa uğramış bir
  politika olarak değerlendirmemek, bu politikayı önemsemek
  gerekmektedir. Nitekim ithal edilen teknolojiye tam anlamıyla
  sahip olma yolunun onu üretebilmekten geçtiğine inanan
  Osmanlılar bir asra yaklaşan silah üretimi deneyimine sahip
  oldular. Bu deneyim Türkiye Cumhuriyeti devletinin kuruluş
  sürecinde kendini göstermiştir. Müttefik yardımının alınamadığı
  bir dönemde Çanakkale Savaşlarında kırılan topların tamir
  edilmeleri ve topçu cephanesi üretilerek düşmana karşılık
  verilebilmesi zaferin kazanılmasında önemliydi. Ayrıca Türk
  Milleti'nin yok edilmek istendiği bir zamanda, Kurtuluş Savaşı'nı
  yürüten kadronun içindeki İmalat-ı Harbiye mensuplarının
  Anadolu'da kurdukları fabrikalarda silah tamiri yaparak ve
  cephane üreterek sunmuş oldukları hizmetler yerli silah
  sanayisinde belli bir seviyeye ulaşıldığını tüm açıklığıyla ortaya
  koymaktadır. Sonuç olarak silah sanayisi, siyasal bağımsızlığın
  tamamlayıcı ve ayrılmaz bir unsuru olarak geçmişte olduğu gibi
  günümüzde de önemini korumaya devam edecektir.