Sokakta Tek Başına

• Yayın Hakkında
• Özellikler
• Yorumlar
• İlave Dosyalar
• Satış/Tedarik

Kapat

---

  Çalışkan bir öğrenci nasıl kötü çocuk olabilir!
  
  Ayhan Bozfıratın 1972de Milliyet Yayınları tarafından Osman adıyla yayımlanan romanını, Günışığı Kitaplığı yeniden okurla buluşturdu. 1981 yılında yaşama çok erken veda eden değerli edebiyatçımız, çocuklar için yazdığı eserlerinde toplumsal gerçekçiliği derinlemesine gözlemler, etkili bir üslup ve yumuşak bir anlatımla kaleme aldı. Bozfıratın, Sokakta Tek Başına adıyla yeniden yayımlanan kitabı çocuk olmak, güven, haklar ve aile içi iletişim üzerine unutulmaz bir başyapıt.
  
  SINIFLAR: 4-5-6
  TEMALAR: İLETİŞİM, HAK ve ÖZGÜRLÜKLER, KİŞİSEL GELİŞİM, DUYGULAR ve HAYALLER
  aile sevgisi, sokak çocukları, sorumluluklar, eğitim hakkı, güvenmek, arkadaşlık, kardeşlik, nesiller arası iletişim
  
  KONU
  Osmanın babası ölünce, annesi geçimlerini sağlamak için evlere temizliğe gitmeye başlamıştır. Kızı Zeynepi de yanında götürmek zorundadır; ama çoğu ev sahibi küçük kızı istemez, hor görür. Hem annesi hem de kardeşi için üzülen Osman, ailesine bakması gerektiğini düşünmektedir. Bu yüzden de okuldan kaçmaya, pazarda küfecilik yapmaya başlar. Önce dersleri kötüleşir, sonra kötü davranışlar geliştirir, kötü arkadaşlar edinir ve sonunda, okuldan iyice uzaklaşır. Annesi umudunu neredeyse yitirmişken, kötü çocuk Osmanın düzeleceğine inanan bir tek kişi vardır
  
  SOKAKTAKİ DÜNYA
  Semih Gümüş (Giriş yazısından)
  
  Çocuklar ve gençler için yazılan edebiyatın değerini yetişkinler için yazılandan apayrı göremeyiz. Sonunda her yazar, anlatmak istediklerini erken yaşların okurlarına çekici ve etkileyici biçimde vermek zorunda. Ayhan Bozfırat çağdaş Türk öykücülüğünün unutulmaz yazarlarından. Abartısız, yalın, gündelik sorunlardan ve sıradan kişilerden çıkan öykülerinin yanı sıra üç çocuk romanı yazmış. Hukukçu oluşu, onun özellikle suçlu çocuklarla ilgili yakın gözlemler yapmasını sağlamış. Sokakta Tek Başına, sokak çocuklarının dünyasını ne denli yakından tanıdığını gösteriyor.
  Babası öldükten sonra annesine yardımcı olmayı, evin geçim kaygılarını azaltmayı kafasına koyan Osman, böylece sokakta çok farklı, alışkın olmadığı, renkli ve zor bir dünyayla karşılaşır. Kendisi için işler kötüye gitmeye başlar, ama görmesini bilen için bir ışık her zaman vardır.
  Osmanın öyküsü hüzünlü, ama düşündürücü. Ayhan Bozfıratın, yaşam karşısında her zaman duyduğumuz endişeleri, ümidin tükenmeyeceğini gösteren bir bakış açısıyla anlatması da önemli. Demek ki hepimizin çocukluk ve gençlik dönemlerinde, sürekli yenilenen, kocaman bir dünya var ve bütün çocukluklar yazılmaya değer yaşantılarla dolu.